جاده مسجدسلیمان به اهواز، زخمی که هر روز تازه می‌شود

محور ارتباطی مسجدسلیمان – اهواز سال‌هاست به یکی از تلخ‌ترین واژه‌های جغرافیای خوزستان بدل شده است، مسیری که مردم آن را با اندوه، دلهره و خاطراتی تلخ می‌شناسند و نامش در حافظه جمعی این خطه با عنوان جاده مرگ گره خورده است.این مسیر که شریان اصلی تردد مردم شهرستان‌های مسجدسلیمان، لالی و اندیکا به مرکز استان خوزستان به شمار می‌رود، به‌جای آن‌که جاده‌ای برای توسعه و زندگی باشد، امروز به یکی از محورهای پرحادثه و ناایمن کشور تبدیل شده است. عرض کم جاده، فرسودگی زیرساخت‌ها، نبود علائم و روشنایی کافی و نقاط متعدد حادثه‌خیز، هر از گاهی صحنه حوادث دلخراشی می‌شود که جان همشهریان بی‌گناه را می‌گیرد و خانواده‌هایی را در سوگ فرو می‌برد.در حالی‌که سال‌هاست وعده‌ی چهاربانده‌سازی و ایمن‌سازی کامل این محور داده شده، واقعیت میدانی نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از مسیر همچنان در وضعیت غیراستاندارد باقی مانده است، شرایطی که نه در شأن مردم شریف خوزستان است و نه با پیشینه تاریخی مسجدسلیمان، زادگاه نفت خاورمیانه، هم‌خوانی دارد.کارشناسان حوزه حمل‌ونقل بارها هشدار داده‌اند که تأخیر در اصلاح هندسی و تکمیل عملیات اجرایی، به معنای تداوم خطر و تکرار داغ‌های انسانی است. با این حال، روند کند اقدامات اجرایی و کمبود اعتبارات، موجب شده این محور حیاتی همچنان به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی مردم منطقه باقی بماند.افکار عمومی در خوزستان، از مسئولان وزارت راه و شهرسازی، استانداری و نمایندگان مجلس انتظار دارد با رویکردی ملی، انسانی و جهادی به این مسئله نگاه کنند. جاده مسجدسلیمان – اهواز فقط یک مسیر ارتباطی نیست، خط زندگی مردمی است که هر روز با بیم و امید از آن عبور می‌کنند.امروز زمان آن رسیده است که با تصمیمی قاطع، فوری و مسئولانه، این جاده از نماد مرگ و فراموشی به نماد زندگی، امنیت و توسعه تبدیل شود، خواسته‌ای که نه یک مطالبه محلی، بلکه ضرورتی انسانی برای مردم خوزستان است.